“Afgelopen maandag hebben we het gehad over de week in kleuren in te delen en daardoor ruimte te creëren voor jezelf en daardoor meer overzicht te krijgen, vanuit dat overzicht zie je dan meer mogelijkheden. Mijn kleuren agenda gaf rust, gaf overzicht en daardoor kon ik mij beter richten op het kijken naar mogelijkheden voor onze kinderen en het nieuwe schooljaar en mogelijkheden, die zijn er!!”
Voor deze week staan mij afspraken in kleuren weer klaar, die van jou ook?
Dan het nieuwe onderwerp voor deze week:
Mogelijkheden met de gedachtes van het kind.
Voor jonge kinderen bestaan er weinig echt grote problemen, de problemen die ze ervaren lossen ze vaak primair op, wij volwassenen kunnen daar vaak een voorbeeld aan nemen. Maar hoe zit dat dan?
Kinderen denken vaak divergent, dit is eenvoudig gezegd dat kinderen meerdere oplossingen zien voor 1 probleem. Dit is een kwaliteit; het is een creatief, inzichtelijk en een onderzoekend denkproces.
Een mooi proces wat niet iedere volwassenen [nog] heeft, kinderen kunnen dan in de war raken als er bijvoorbeeld een probleem ligt en wij als ouders dit op 1 manier willen oplossen omdat wij vinden dat er maar 1 manier is. Een kind dat meerdere oplossingen ziet maar vastloopt omdat wij als ouders maar 1 oplossing zien, loopt de kans om zijn zelfvertrouwen in eigen denkproces te verliezen.
Neem nou bijvoorbeeld de opdracht van de juf. De kinderen van groep 4 krijgen een wasknijper en zij moeten zelf zo veel mogelijk gebruiksopties bedenken en benoemen. Kinderen die divergent denken komen met vragen.. Van welk materiaal is het gemaakt? Welk formaat, etc. Op deze manier kunnen zij meer mogelijkheden bedenken. Zij zien in de wasknijper een vlinder, je kunt met meerdere wasknijpers een huisje maken of een schilderij en haal je de wasknijper uit elkaar, dan dient deze als constructiemateriaal en kun je het metaal weer gebruiken om een mooie ketting mee te maken.
Denkt een kind niet divergent, komt dan op het idee om met de wasknijpers simpelweg was op te hangen of er papiertjes tussen te klemmen. Herkennen wij als volwassenen ons niet vaak in het eenvoudig denken? Minder mogelijkheden zien dan die er wel degelijk zijn!
Maar hoe ga je daar dan mee om?
Eigenlijk is dat vrij eenvoudig, geef het kind kaders, biedt als het ware een route aan waarbinnen het kind zelf de mogelijkheden mag zien. Kinderen hebben vaak hun eigen logica en talenten het is belangrijk om een kind erkenning te geven! Op deze manier leren kinderen hun talenten inzetten en kunnen wij als ouders leren om breder te denken dan in 1 oplossing. Kinderen filosoferen graag, ze zien veel mogelijkheden, de wereld ligt nog voor ze open, wat zou ik graag nog die onbevangenheid van een kind willen ervaren.
Om deze onbevangenheid en manier van denken zo dicht mogelijk te benaderen kunnen we het omdenken gebruiken; denken in termen van kansen in plaats van problemen.
Hoe je omgaat met een probleem hang ook af van je eigen verwachtingen, stel je hebt een kind en je verwacht dat jouw kind rustig is dan zou je ook kunnen verwachten dat jouw kind levendig zal zijn, door deze verwachting bij te stellen valt het probleem van een druk kind dan al sneller uiteen.
Omdenken is een techniek het is even wennen maar met oefenen gaat het je vast lukken, wat moet je doen?
- Stap1 je maakt van een probleem een feit, je gaat omdenken je laat wat er zou moeten zijn weg in je probleem en kijkt naar wat er is.
- Stap2 je kijkt naar dat wat er is en probeert hier de mogelijkheden in te zien
Belangrijk om te weten is dat wanneer je een probleem hebt met deze methode je probleem niet zal verdwijnen maar je er anders naar gaat kijken en probeert het probleem in je voordeel te gebruiken.
Maak van een probleem een mogelijkheid.
Ik ben erg benieuwd of jullie deze week een probleem kunnen omzetten naar een mogelijkheid, zouden jullie dit met ons willen delen? Samen leren van, met en door elkaar.
Succes!
